İklim ve toprak, meyve çeşitlerinin yalnızca belirli bölgelerde varlığını sürdürmesini sağlayan temel etkenlerdir. Zamanla bitkiler yaşadıkları çevreye uyum sağlayarak evrimleşir; bu da bazı meyvelerin yalnızca belirli adalarda, ülkelerde veya dar coğrafyalarda görülmesini beraberinde getirir. Günümüzde tarım teknikleri bu sınırlamaları bir ölçüde aşsa da doğal habitatlarının özgünlüğü çoğu zaman korunur.
1. DURİAN ailesine ait türler çoğunlukla Borneo Adası’nın yağışlı ormanlarında yetişir. Ticari olarak çeşitli ülkelerde bulunan türler olsa da adanın benzersiz ekosistemiyle sınırlı kalan özel çeşitler, nemli tropik iklim ve özel tozlaşma ilişkileriyle karakterizedir.
2. BAOBAB ağacının ana kıtada geniş yayılımı görülse de bazı türler yalnızca Madagaskar’ın kurak bölgelerinde gelişir. Bu bölgelerin izolasyonu, meyvelerinin yalnızca burada ortaya çıkmasına zemin hazırlamaktadır.
3. JABUTICABA Güney Brezilya’ya özgü olan bu ağaç, gövdesinden doğan üzüm büyüklüğündeki meyvelerle dikkat çeker. Cauliflory adı verilen bu özellik, bitkinin eşsiz görünümünü pekiştirir ve doğal olarak Brezilya’nın belirli ekosistemlerinde yer alır.
4. LUCUMA Peru, Ekvador ve Şili kıyı vadilerinde yetişir; altın sarısı rengi ve tatlı aromasıyla mutfakta uzun süredir kullanılan bir unsur olarak bilinir. Geleneksel tatlıların çoğunda vazgeçilmez bir yere sahiptir.
5. PAWPAW Kuzey Amerika’nın doğu bölgelerinde doğada kendiliğinden yetişen nadir bir meyvedir. Tropikal meyvelere benzeyen dokusu, ılıman kuşakta farklı kullanım alanları yaratır; ticari üretimi sınırlı olduğundan en çok ABD ve Kanada sınırlarında görülür.
6. MIRACLE FRUIT Batı Afrika yağmur ormanlarında büyüyen bu meyve, içeriği sayesinde ekşi tatları geçici bir süre tatlı olarak algılatabilir. Doğal yaşam alanı Batı Afrika ile sınırlı kalır ve küresel ilgi uyandırır.